16 Nisan 2010 Cuma

OĞLUM'A


Şimdi uyuyorsun..

Koca günün yorgunluğuyla..

Ellerin yumuk,iki yanda..

İki küçük karanfil yada leylak konmuş gibi avucuna...

Dudakların lal..Kırmızı konca...Pembe mi yoksa?

Bilemedim..

Sana baktım yine uzun uzun..

Kokladım zamansızca...

Dagi bık bıgı dak diye diye uyudun ya..

İşte ben orada kalakaldım yine..

Bitimsiz sevmeler zamanında..

Bakıpta doymamak,içipte kanmamak neymiş..

Anladım...

Hayatmış iki kirpiğinin ucunda asılı duran şey...

Yerle gök;bir gamzenin kuytusunda
Soluk alırmış...

Bazen yer'im(yerimseninyanında)

Bazende gök;(hadigeluçalımkuşlarınkanatlarıyla)
Senin yanında...

Ve benli günlerden senli günlere geçişi gösterir takvimler..
Şubat..İkibindokuz..Onikisi ayın..

Gelen sensin..Huzuru gönlümün..

İkindi güneşim benim...

...
....
.....

* Ne varsa sana dair hep yarım...









ANNEN..

2 yorum:

  1. zeynep hanim kaleminize saglik.cok guzel dizeler yazmissiniz,okurken cok etkilendim...ah su annelik,ne bitimsiz bir duygu seli ne tarifsiz bir sevgi deryasi...

    YanıtlaSil
  2. Güzel yorumun için çok teşekkür ederim,gecenin bi vakti sel olup aktı duygular..

    Ne güzel,ne içten yazmışsın sende;''ne bitimsiz bir duygu seli ne tarifsiz bir sevgi deryası''diye...

    Annelik ahhh annelik :)

    İyi ki annelik..Bin şükür..

    YanıtlaSil

Related Posts with Thumbnails
Powered By Blogger