8 Eylül 2009 Salı

tatil bitti..

Uzun zaman sonra nihayet evimizdeyiz..
Ahmet Akayla ilk tren yolculuğumuz çok rahat geçti..
Kuzum arabasında sabaha kadar uyudu :) Sabahın ilk saatlerinde ulaştık memleketime..Nasılda özlemişim..

Neler neler yaşadık..Ahmet Akay günbegün büyüdü,bir sürü şeyler öğrendi..



İlgiden,sevgiden,öpülüp mıncıklanmaktan mest olmayı öğrendi en çok..
Sevginin bulaşıcı olduğunu,zaman zaman o çok sevdiği anne sütünden bile tatlı olduğunu anladı..


Sıcak havayı ve rüzgarı tanıdı..
Sıcakta pazara gitmeyi,rüzgarlı havalarda bahçede,sokakta oturmayı,serin yaz akşamlarında çay bahçesinde uyumayı öğrendi..




Ev gezmelerine gitti bol bol..
Geceleri anneanne bakımına alıştı Annesi gezmeye gittiğinde..Hiç yadırgamadı anneanne bakımını..




Ama en çok anneanne ve dedeyle geçirilen sabah saatlerini sevdi..




Dedesinin ona ''dedesinin kuzusu,dedesinin kuzusu''diye seslenmesini sevdi..
Dedesini kan-ter içinde bırakıp oyunlar oynamasını sevdi..
Dedesinin gözlüklerini ve tesbihini sevdi..
Dedesini çok ama çook sevdi Ahmet Akay.


Anneannesinide çok sevdi..
''Sallasana sallasana mendilini''şarkısını söylerken annanesi, yüzüne mendili her değdirdiğinde çığlıklar attı..
Anneannesinin onu sakin ve usul usul sevmesini,kulağına eğilip söylediği manileri ve türküleri sevdi..
Annanesini görünce kuşlar gibi çırpınıp sevindi Ahmet Akay,bahçedeki üzüm salkımlarıyla oynarken gözlerinin içi güldü..



Teyzesinide sevdi..
Atılıp tutulmayı,mıncıklanmayı,hırpalıyarak sevmeyi teyzesi öğretti..Öptü,sevdi,kokladı onu hep..
Ahmet Akayda bol bol kusarak teşekkür etti teyzesine atılıp tutulurken :))))

Can dostumu,M.teyzesini,sütannesinide çok sevdi..Onda anne sıcaklığını buldu..M.teyzesi öptü öptü öpmelere sevmelere doyamadı ahmet kuzusunu..
En çok M.teyzesiyle oynamayı ,ona gülücükler atmayı sevdi..

Süt kardeşi kıvırcık Zeynebide çok sevdi..

Sevmeyi öğrendi,sevilerek büyüdü oğlum..

Bunun yanısıra gidişimizin ikinci günü dönmeyi,sonra dönerek yuvarlanmayı,popişini kaldırarak ileri atılmayı,sürünerek ilerlemeyi öğrendi..
şimdi son hız emekliyor :)
İstediği şeylere ulaşması saniyeler alıyor hızlı gonzalesin :))
Dün iki kere fiskos örtüsünü çekerek üstündekilere ulaşmayı başardı..Galiba evde kapsamlı bi düzenleme yapmak gerekecek..

Yeni hallerinin fotograflarınıda ekleyeceğim en kısa zamanda..

19 Haziran 2009 Cuma

tatil..

Hazırlıklarımız bitti nihayet..Bu akşam yolcuyuz inşallah..
Ahmet Akay sabahtan beri huysuz,durgun..Az önce calpol verdim,burnunada okyanus suyu damlattım kuzum hemen canlanıverdi..
Agulara başladı küçük kumrum :)
Eller,ayaklar hiç durmaksızın hareket halinde :)



Anneannesi,dedesi,teyzesi,m.teyzesi ve küçük zeynep hepsi bizi bekliyorlar..

Hele anneanemiz,o kadar sevinçli o kadar heyecanlı ki..
Sizin bebek arabasıyla köşeden dönüp gelişinizi hayal ediyorum;10 yıldır bunun için dua ediyordum,Rabbime binlerce kere şükürler olsun bu sene gerçekleşecek bu hayalim diyor sesi titreyerek..

Bende oğlumun onları tanımasını;anneanneyle,dedeyle,sevdikleriyle geçen uzun ve güzel yaz tatilleri olsun istiyorum..
Orayı bizim kadar sevsin..
Minicik ayaklarını dereye sokup ıslanmayı..
Kumlarla,topraklarla oynayıp çamurlara bulanmayı..
Bahçeyi yıkamayı,Çiçekleri sulamayı..
Dalından tazecik domates,salatık,biber koparmayı..
Dut,vişne,şeftali,kayısı ve erik ağaçlarına çıkmayı..
Top oynamayı,koşmayı..
Tertemiz ve yemyeşil bahçede uyumayı...
Bunları ve daha fazlasını öğrensin,yaşasın ve çooook sevsin istiyorum annesinin büyüdüğü yerleri...

yıllık izin


Tren Resimleri
Yarın yıllık izne çıkıyoruz :)
9.eylül expresi yataklı vagonda yerlerimiz ayrıldı.
Bakalım nasıl geçicek Ahmet Akay la ilk yolculuğumuz ve ilk tatilimiz :)

Salı günü sağlık ocağındaydık aşı için.Kuzumu ağlattılar, benim içim eridi.
kilomuz 6.200 boyumuz 64 cm olmuş..
O gece 2 saatte bir uyanıp acıktı ama ağlayıp herhangi bir zorluk çıkarmadı yinede..

Bugün tüm günüm evin bir odasından diğer odasına koşmakla geçti..
Temizlik yaptım,valizleri hazırladım,mızıldayan ahmet kuzusunu oyaladım..Dahada bir sürü iş var yapılmayı bekleyen :( Ama o kadar yoruldum ki gücüm kalmadı onları yapmaya :(
küçük adamın bugün huysuzluğu üstünde yine..uykusu var ama uyuyamıyor nedense..
ahh ahhh benide bir uyutan olsada uyusam saatlerce..

11 Haziran 2009 Perşembe

küçük abi :))

Bugün 115 günlük oldu ahmet Akay kuzusu..
Bu ne demek?
Bu Ahmet Akay küçük abi oldu demek :)))
Bugünlerde kaka sorunumuz kendiliğinden düzeldiği için çok mutluyum..Ahmet kuzusu da eskiye bakarak çok daha mutlu :)Dedim ya artık abi oldu diye :))Abi olunca gaz sorunumuzda azaldı kendiliğinden çünki ahmet Akay pırtlatmanın büyülü dünyasını keşfetti :)))
artık durmadan pırtlayan bi bebiş ve o pırtlattıkça mutluluktan ne yapacağını bilemeyen anne-baba ikilisi var evde :)))
Bugüne kadar popişini yere değdirmeyen, değdirmeye teşebbüs edenide anasından doğduğuna pişman eden ahmet kuzusu artık tek başına,evet evet tek başına!tırtılıyla oynayabilmekte..Çekyat örtümüze duyduğu derin aşk yavaş yavaş bu şirin tırtılcığa kaydı :)Zavallı tırtılcığın bi bacağı sürekli çekiştirilmekten dolayı sarktı :)))


-Ahmet Akay artık kendi başına zaman geçirebiliyor
-Gülücükler atıp aguluyor,kuş gibi cıvıldıyor,sesler çıkarıyor :)kumrum benim :)
-herşeye bakıp inceliyor uzun uzun..
-Boş boş yatmak olmaz bi aktivite olsun hayatımda deyip fırsat buldukça yumruklarını ağzına sokup cok cok emiyor :)
-Ve ben onun bu hallerine bayılıyorummmm :)))

geçen hafta ilk defa cepaya gittik..gezdik,dolaştık,alışveriş yaptık güzel mamalar yedik..Aylardır ev hapsinde olduğum için bu gezinti bana çoook iyi geldi..

kuzum herkese bol bol gülümsedi :)herkeslere mavi boncuk dağıttı :)

Gelelim uyku düzenimize;
Aslında akay doğduğundan beri uyku konusunda çok sorunlu bi bebiş değil..Çok gazı olduğu dönemlerde bile iyiydi gece uykularımız.(maşallah kuzuma)
Geceleri bazen 2 saatte bir bazen 3 yada 4 saate bir kalkıyor,emip yine uyuyor..
Gündüz uykularımız ise geceden daha iyi..Bazen hiç uyanmadan 4,5 saat uyuyor :))Ama genelde 2-3 saat sürüyor gündüz uykularımız..

Yanlız sabahları çok erken kalkıyor,bazen 05:30 da güne başlıyoruz :))

29 Mayıs 2009 Cuma

annesinin kenesi :))

Bugün oğluşum 105 günlük oldu..1 haftadır kaka problemimiz başladı bu yüzden küçük kuzum çok huysuz..Gazımızın yanına bide bu eklendi şimdi..
Yorgunum..Uzun,derin ve sessiz bir uykuya ihtiyacım var..Ahmet Akay doğdu doğalı hiç böyle uyumadım.Uykularım,rüyalarım hep tedirgin..Diken üstünde gibiyim..

Oğlum büyüyor,gülücükleri içimi sıcacık yapıyor.Agu agu demeyi öğrendi minişim :))Kıpır kıpır,elleri ayakları hiç durmadan hareket ediyor :)
Bal küpüm benim!Acıkınca çılgınca ağlayışın,kucağıma aldığımda yerini heyecana bırakıyor.Birazdan kavuşacağım sıcacık sütüme deyip çırpınıyorsun sanki..Minicik ellerin yüzümde dolaşırken boğazından geçen sütün sesini dinlemek..
o sesi duymak...O anları hiç bir şeye değişmem..
Şu anda uyuyorsun,uyumamak için verdiğin mücadeleye yenik düştün sonunda..
Kolların iki yanda,ellerin yumuk..
Dün akşam baban sana yeni bi lakap buldu.Sana annesinin kenesi diyor :)))
Benim güzel,minik kenemsin sen :))

Seni seviyorum...

16 Mayıs 2009 Cumartesi

uykucu şirin :)



Bugün akşamüstü kuzuyu ilk defa balkona çıkardık..Günışığından olsa gerek bi türlü gözlerini açtırıp baktıramadık :)
Uykucu şirin modunda babasının kucağında yaşadı ilk balkon deneyimini :))))
KUZUM;sen ömrümsün!

12 Mayıs 2009 Salı

gazzzz


BUGÜN 89 GÜNLÜKSÜN OĞLUM..
Zor geçen 89 gün...Emek emek büyüyorsun..
öylesine bir emek ve sevgi ki bu anlatılmaz...2 aydan bu yana gaz sancılarıyla uğraşıyoruz :( öylesine canın yanıyor ki sürekli ağlıyorsun..gazını çıkarmak için babanla dönüşümlü olarak seni kucağımızda gezdiriyoruz,aralıksız ağlıyorsun.Bazen ağlamaktan sesin kısılıyor.
Böyle anlarda en çok çaresiz olmak içimi yakıp kavuruyor..Minicik bacaklarını karnına çekip titreyerek ağlıyorsun..Kıyamıyorum annem sana,bitanem benim..
En çok omuzumda uyumayı seviyorsun,seni bir saniye bile kucağımdan bırakamıyorum çığlık çığlığa ağlayıp katılıyorsun :(
gazlı ve nazlı sıfatlarının yanına bide kusmuklu sıfatı eklendi bu günlerde..Bol bol emince fazlasını kusuyorsun.
Gazlı,nazlı,kusumuklu kuzum benim!...

6 Mayıs 2009 Çarşamba

bahar gezisi :)


Ahmet akay için bugün bir ilk daha gerçekleşti..
Annesi ve babası havanın serinliğinine aldırmadan onu ilk defa bebek arabasıyla attaa götürdü :)
Ahmetçikte bu güzel gezinin tadını çıkardı :)Sevindi,herkese gülücükler attı..

29 Mart 2009 Pazar

mutluluk...


Bugün 45 günlük oldu gazlı,nazlı kuzucuk..Büyüyor yavaş yavaş..emek emek..
Sabah kahvaltıya misafirlerimiz vardı,şengül ablalar bizdeydi,özlemişiz birbirimizi. Kahvaltı,sohbet derken gün nasıl geçti anlamadık :)Kuzum onlar varken bizi hiç üzmedi..Misafirlerimiz gidincede tam 4,5 saat uyuyarak mini bir rekora imza attı..

Sonuç;özlediğimiz dostlarımızla geçirdiğimiz güzel bir gün ve upuzun uyuyarak anne babasına karşılıklı oturup çay içme,yemek yeme fırsatı veren minik kuzuda aileside çok mutlu :))

Bugün hepimiz için güzel bir gün oldu...

25 Mart 2009 Çarşamba

kuzucuk :)

Kuzum bugün 40 günlük oldu :)
Veee kırk uçurmaya gidip yumurta ve ekmek mamaları topladı :)))Bu sabah elektrikler kesildi,tüm gün gelmeyeceğini öğrenince bizde katalitik sobası olan komşumuza gittik kuzu üşümesin diye..
Oğluşum yine uyanık olduğu için saatlerce emdi,yere koyduğum anda yine durmaksızın ağladı..
Sorunumuz şu;asla ama asla yere koyamıyoruz küçük paşayı..Yatırdığımız zaman yanındada dursak,elinide tutsak,konuşup şarkılarda söylesek -ki hepsini defalarca denedik- Olmuyor..
Uyanık olduğu saatlerde ya emecek yada kucağımda,daha doğrusu omuzumda duracak.. Sabahları erkenden başlıyor bizde bu durum taki yeniden uyuyuncaya kadar..
Napıcaz bilmem..
Geçen hafta cmt günü akşama kadar aralıksız ağladı gaz sancısı yüzünden..Aldığımız zinco hiç bir işe yaramadığı için nurse harveys adında bi şurup aldık.Şimdilik işe yarıyor gibi en azından biraz rahatlattı hem kuzuyu hem bizi,zeytinyağıda içiriyoruz oda iyi geliyor bi parça..
Kriz anlarında karnına termafor koyup koynuma sarıp gezdiriyorum,yada sıcak havluya sarıyorum..Kuzum gözleri sımsıkı kapalı,kucağımda sesi ağlamaktan kısılmış halde bağırırken ben çarezizliğin sınırlarında geziniyorum :(( Duadan başka bişi gelmiyor elimden :((

Gaz;nolur git artık ve bir dahada sakın gelme!!!
Zor günler bu günler..Ama geçicek inşallah..

19 Mart 2009 Perşembe

miniş :)

Minişim bugün 35 günlük.



Babannemiz yanımızda,10 gün önce bize bakmaya geldi sağolsun..



Ahmet Akay'ım;küçük kuzum benim..
minicik ellerini ellerime aldığımda,terliyor musun diye yakana bakarken gıdıklandığında,çılgınca ağlarken kucağıma aldığımda birden sustuğunda eriyorum,bakmaya koklamaya kıyamıyorum seni....
Her an,her saniye içimde çağıl çağıl akan bir aşk var sana duyduğum..Hiç bitmeyecek hep artıcak bi aşksın sen..
miniciğim benim..

Gelelim neler yaptığımıza;
Şu anda en büyük sorunumuz gaz..
22 günlükken başlıyan ve her geçen gün artan gaz sancıları yüzünden napacağımızı şaşırmış durumdayız..
Zinco'nun bi faydasını görmedik henüz..
İnşallah çabucak geçer bu sancılar..
Kuzumun ağlamasına dayanamıyorum..

13 Mart 2009 Cuma

DOĞUM...

12 şubat 2009 perşembe sabahı her zaman ki sabahlarımdan biriydi...
saat 11:00 da gözümü zor açtım..bir gece tv de aşk yakar'ı seyredip geç saate kadar oturup örgü örmüştüm :)
yataktan kalkıpta wc ye gidince anladım suyumun geldiğini!
aslında çığlık atarak bağırmam, şok olmam gerekirken nedenini şimdi bile tahmin edemediğim bir sakinlikte dr'umu aradım..Dr'umun heyecanla;daha çok erken,çarçabuk uçarak buraya gelin zeynep hanım demesiyle benim içimde ki korku ve panik çoğaldı..
kuzum 35+0 haftalıktı daha..
hemen eşimi aradım.Onu beklerken duşumu aldım,hazırlandım,valizlere son rötuşları yaptım..
içiçe olduğumuz son anlarda dilimde yine dualar vardı..korkular,acabalar..

Son sürat hastaneye gittik,kısa bir muayeneden sonra;doğum başlamış,durduramayız seni hemen ameliyata alıyoruz dedi dr um...
odamıza gidince beni hazırladılar..bu arada sürekli can dostumu arıyoruz ama ulaşamıyoruz..Kimsenin doğuma girdiğimden haberi yok,Ankara'da kimsemiz yok..

sonra veda vakti..elimi tutan sıcacık bi el..dilinde dualar,gözünde yaşlarla bizi uğurlayan,''çıkışta ikinizide burada bekleyeceğim diyen''bi tanecik aşkım...
oysa ona ne çok söyliyecek sözüm vardı..
doğuma 1 gün kala ne vasiyetlerde bulunacaktım daha :)
ama olmadı..aceleci kuzum daha fazla dayanamadı annesinin hasretine..

zezemle ameliyathanenin girişinde ayrılıyoruz..içim yanıyor..ağlıyorum...

Ameliyathanedeyim..Söyledikleri kadar soğuk değilmiş diyorum içimden,bir yandanda dualar ediyorum.
Rabbi yessir vele tuassir Rabbi temmim bil hayr..

kuzumun karnımda son dakikaları..doğacak oluşuna bile sevinemiyorum,korkuyorum..ya ciğerleri gelişmemişse,ya ona bişi olursa..
Başımı okşıyarak korkma diyor bir hemşire;şimdi uyuyacaksın,uyandığında bebişin yanında olacak.sevgiyle bakıyorum ona..
öteki moral bozan,niye genel anesteziyle oluyorsun?çok acı çekeceksin,spinal ol diyen hemşireye çok kızgınım,lütfen moralimi bozmayın,susun diyorum..Yavruma odaklıyım o an!..Aklımda o var sadece..
Sonra dr um geliyor..
Başımı okşayan o el son hatırladım...

...
Gözümü zeynep hanım!zeynep hanım!diye beni uyandırmaya çalıştıkları asansörün kapısında aralıyorum korkunç bi acıyla..
Allah'ım nasıl ağrım var,canım çok yanıyor.Nerdeyim?Bebeğim doğdumu?nasıl iyimi?bunları sorucam bi konuşabilsem ama konuşamıyorum..

Tekrar uyumuşum sanırım..odamıza geldiğimizde yatağa geçirilirkende çok canım yanıyor..Allah'ım diye bağırıyorum zezem elimi tutuyor..
Benimse aklımda tek bir soru var;
Bebeğim!
Bebeğim nerede?burada mı?Doğdu mu?
-doğdu diyor zeze,çok güzel bir oğlumuz oldu.Şimdi oksijen alıyor birazdan yanına getirecekler.
Ben narkozunda etkisiyle bu soruyu yüzlerce kez sorup, zezeden yüzlerce kez aynı cevabı almama rağmen,sorduğumu unutup yeni baştan bebeğim nerde bebeğim doğdumu diye diye başta zezem olmak üzere herkesi kıvrandırmışım :)))


KUZUM SAAT 13:20 DE 3010 GR 50 CM OLARAK DOĞMUŞ..




Sonra..Seni getirdiler odamıza;Kuzum benim!küçük kuzum!Avuçiçi kadar yuvarlacık yüzün,çeri domatesi gibi minicik kıvrımlı çenen,hiç açmadığın japon gözlerin...

ilk emişin,hemşirenin kucağında,gözlerin yumuk..hemen uyudun..kuzumdun!

Hep uyuyor yavrum biraz küçük olduğundan birazda narkozdan..Ben serumlar bitince hemen ayaklanıyorum..Odamızda ben,kuzum ve zezem başbaşayız,dışarda deli bir yağmur var..

sessiz kuzum benim,diğer odalarda bebişler kıyameti koparıyorlar ağlarken bizim odamızda ise çıt yok..
Niye ağlamıyor?niye ememiyor?yoksa emme refleksi mi yok diye kendimize cevabını bilmediğimiz sorular soruyoruz habire..

2 gün kaldık hastanede..gece gündüz var gücümüzle ahmedi uyandırıp emzirmeye çalıştık,ilk günün sonunda sabaha karşı emmeye başladığında ki sevincimiz görülmeye değerdi..Bi yandan ağlıyoruz,bi yandan gülüyoruz :)

2 gün boyunca gözümüzü bile kırpmadan oturduk,delice yağan yağmuru seyredip sohbetler ettik,yavrumuzu seyrettik,şükrettik.

hastaneden çıkarken oğlumun v.teyzesi geldi bize yardımcı olmak için..evimize giderken beşiğimizi aldık :)) onca listesini yaptığım şeylerin bir çoğu kaldı yapılamadan :)
kuzumla ilk zamanlar hiç zorlanmadık,20 günlük oluncaya dek durmadan uyudu..sonra sarılık oldu,iki kez hastaneye yatıp ışın aldık,çok zor günlerdi ama geldi geçti..

Bende doğumdan hemen sonra başlıyan annelik hüznüde 4.haftada kendiliğinden geçiverdi..

Sonra...

Hayatımız,herşeyimiz bugün 28 günlük olan oğlumuz Ahmet Akay oldu :)))

MİMOZAM;BENİM KÜÇÜK BEBEĞİM;
SEN BİZİM KABUL EDİLMİŞ EN GÜZEL DUAMIZSIN!
SEN MİNİCİK BİR TOMURCUĞUN BÜYÜYÜP ÇİÇEK AÇMASISIN GÜN BE GÜN.
İÇİMDE BÜTÜTTÜĞÜM,GÜNÜ GÜNE EKLEDİĞİMSİN..
CANIMI CANINA KATTIĞIMSIN..MİLADIMSIN,SENDEN ÖNCE OLANLARI SIFIRLADIM,
SENİNLE YENİDEN DOĞDUM OĞLUM..
SENİNLE BİRLİKTE BAŞLADI HAYATIM..

HOŞGELDİN OĞLUM! HOŞGELDİN MİNİKMİMOZAM!

HOŞGELDİN GÖNLÜMÜN EN GÜZEL YERİNE...

10 Şubat 2009 Salı

herşeyde vardır bir hayr...

7 şubata cmt günü minnoşum tam 34+1 haftalıkken dr randevumuz vardı. mutlu bi şekilde kuzumu görmeye gittik ama bambaşka şeylerle karşılaştık.dr umuzun bambaşka bi yüzünü gördük bugün..para için attığı taklalara şahit olduk..pişkinliğinden biz utandık..
dr dan çıktığımızda kafamız allak bullaktı,uzun süre kendimize gelemedik :( napıcağımızı konuştuk,o kadar üzüldüm o kadar güvenim sarsıldı ki kendimi asla emanet edemem artık bu dr a :(
ben onu Allah a havale ediyorum..tek kelime konuşmadan arkasından..Rabbim nasıl bilirse öyle yapsın...

bugün hemen eski dr uma gittim,normalde çok kalabalık olur,konuşma fırsatı bulamayabilirim diye düşünürken Rabbim yardım etti,uzun uzun konuştum..
bugün 34+3 haftalık olan minnoş ultrasonda nerdeyse 3 hafta kadar büyük çıktı gebelik haftasından..maşallah yavruma..kilosu 3.200 olmuş :)))onu görmek,güzel haberlerini duymak içimde ki tüm sıkıntıları aldı götürdü..ilk defa nst ye bağlandım..odalar dolu kalp atışını dinledim kuzumun..güp..güp..hayatımın en özel anlarından birini daha yaşadım o odada...
dr umla sezaryen gününüde konuştuk;normalden büyükte görünse ultrasonda bizim için önemli olan sat tarihi,yani gebeliğin gerçek yaşı, 39.haftaya gelmesi çok önemli çünki ciğerlerinin gelişmesi o zaman tamamlanıyor dedi..
sezaryen tarihimizi 10 mart olarak konuştuk,bir sonra ki nst için 2 hafta sonraya gün verdi..çıkışta koridorda birden eşimi gördüm beni yanlız bırakmamak için işinden izin alıp gelmiş..sarıldık birbirimize,olan biteni anlatmak için kafeteryaya oturduk,ben bi yandan nefis poaçaları yerken bi yandanda heyecanla olup biteni anlatıyordum ..

kocaman bi liste hazırladım günler önce...yapılacaklar listesi :))
şimdi yavaş yavaş yaptıkça üstünü çiziyoruz maddelerin..
daha bi sürü madde var çizilecek :)

bugünde böylece bitti..geriye heyecan ve mutluluk bırakarak..
herşeyde vardır bir hayr sözüne bi kez daha derinden inandım..

HERŞEYDE VARDIR BİR HAYIR...

27 Ocak 2009 Salı

mutlu günler :)

hamişliğimin en huzurlu,mutlu günlerini yaşıyorum..sabahları geç kalkıyorum herzaman ki gibi..gece çok geç yattığım için :)
günlerim evde minik uğraşlarla geçiyor..
hastane çantamı hazırladım geçen hafta...hem kendime hem bebişime..
hamişliğimin en zor,en sancılı dönemlerimde başladığım bi örtü var,evde ki yünlerden başlamıştım bey beğendi hanım dilendi örneğin ismi :)) şimdi kocaman olan örtümü napsam,nerde kullansam diye düşünüp duruyorum..
Rabbime hamdolsun,kuzumla bu haftaları gördük..
hamişliğimin 4.ayında bulantılarım bitmişken başlıyan sabah kusmalarım devam ediyor hala..sanırım doğuma giderkende devam edecek bu durum..inş doğumdan sonra geçer,zira ben lavabo başında geçirmediğim sabahlar nasıldı unutmaya başladım..
bunun haricinde iyiyim..ağrılarım azaldı..
kocamaaan bi yapılacaklar listesi hazırladım..alınacaklar..yapılacak işler..
hazırlıklar..
hepsini yavaş yavaş yapıcaz Allah izin verirse..
kuzumun ilk adı ahmet olacak inşallah..ikinci ismim konusu hala muallakta..bi türlü karar veremiyoruz..eşim ilk günden beri Akay diyor..bakalım..galiba düşüneceğiz biraz daha :))
dedim ya,daha iyiyim,
eskisi kadar korkmuyorum artık...

11 Ocak 2009 Pazar

Alışveriş :)

bugün kayınvalidem,zezem ben gittik dr randevumuza.kayınvaldem 10 yıldır beklediği,özlemini çektiği,dualar ettiği torununu gördü ultrasonda...
hayatında ilk kez böyle bir şeye şahit olduğu için şaşırdı,sevindi :))kuzummm kuzummm diye sevdi durdu minnoşu..
minnoşum bugün 29+6 günlük oldu..ultrason haftası yine büyük çıktı kuzumun,32 haftaya yakın nerdeyse dedi dr umuz..maşallah..
kordonu boynuna dolanmış bu beni çok endişelendirdi,defalarca sordum bişi olur mu diye..dr korkucak bişi yok,normal deyince,birazcık rahatladım..
ben seni alemlerin Rabbine emanet ettim yavrum.O'na emanetsin..

DR çıkışı kuzumun tüm ihtiyaçlarını aldık;
(bezlerini,ıslak mendillerini,biberon,emzik,tırnak makası,göğüs pedi,kıyafetler,kadife battaniye vs)
dr un artık hastane çantasını hazırlayın uyarılarını hep kulak arkası yapıyordum,ama bizi ciddi şekilde uyarınca(çünki lekelenmelerim devam ediyor ne yazık ki)alışverişlerini tamamlamaya karar verdik..şimdi sırada hastane çantamız var,bakalım onu ne zaman hazırlıyacağım.
alışverişlerimizi bitirdiğimizde güzel güzel mamalar yedik,güzel sohbetimiz eşliğinde..
bugün çok güzel ve çok özel bir gündü benim için..
evimiz bebek eşyalarıyla doldu bi anda..
akşamdan beri gözlerim dolu dolu şükrediyorum..
kuzuma alınacak şeyler var daha ama ben korkuyorum henüz beşik falan almaya..

3 Ocak 2009 Cumartesi

öylesine...

yarın kayınvalidem geliyor bana yardımcı olmak için,bana can yoldaşı olmaya..
günler geçiyor yavaşta olsa..
korkuyorum..hep korkuyla yaşıyorum..
yapmak istediğim şeyleri,almak istediklerimi değil,düşüncelerimi bile engelliyor korkularım.
kaybetmekten korkuyorum :((
ağlamak istiyorum hemde bağıra bağıra :((
hergün pencerenin önünde oturup geleni geçeni seyrediyorum,içlerinden bazılarını tanıyorum artık,kaçta geçerler,ne zaman dönerler..hele gezen,sağlıklı hamişlere çok imreniyorum...
sonra filistini düşünüyorum..filistinde bebekler ölüyor,çocuklar,kadınlar...içim yanıyor cayır cayır...
karınları aç,suları yok,elektrikleri yok :((yakıt yok,ilaç,hastane vs yok...gazetede minicik bi bebeğin resmini gördüm,üstünde tulumu melek olmuş :((kimbilir kimin kuzusu..
duadan başka bişide gelmiyor elimden ne yazık ki :((

bunları düşününce küçücük kalıyor korkularım,acılarım hüzünlerim önemsizleşiyor...
şükrediyorum...

1 Ocak 2009 Perşembe

yeni yıl

bugünün yeni bir yılın başlangıcı olmasının ötesinde bi anlamı yok bizim için..akşam eşimle oturup netten film izledik,o uyuyakalınca ben kitap okudum uzun uzun,sonra can dostumla konuştuk netten..
her gece yatmadan önce uzun uzun kitap okuyoruz oğlumla..zezem yanımda uyurken biz değişik alemlere seyahat ediyoruz :))
gece lambasının sarı,sıcak, insana huzur veren loşluğunda yavaşca dalıyoruz kitabın sayfalarına...
bugün kuzum 29+2 günlük oldu..
bin şükür..hep şükür..
Related Posts with Thumbnails
Powered By Blogger