31 Mayıs 2010 Pazartesi

Buz tutan cümleler..

Neler neler biriktirmiştim oysa...Neler anlatıcaktım sana dair,bize dair..Günlerdir süren yazamama halimi..Senin nasılda büyüdüğünü..Günlük,olağan,sade hayatımızı..Tüm vesairelerimizi..Dün alışveriş merkezinde oynadığın oyunları..Park sefalarımızı,büyüyüşüne duyduğumuz hayreti..Bıdır bıdır taklitlerini,konuşma hallerini..Herşeyi benim benim diyerek sahiplenişini,şeker topacı hallerini..
Kızmalarını,huysuzluklarını,tutturmalarını..,15 aylık kocaman bi bebiş oluşunu..Saçlarını kesmiştim cuma akşamı gözüne giriyo diye,sakladım sonra özenle,kıyamadım kokladım zarfa koyarken diyecektim..
Seviyorum seni diye başlıyan cümleler kuracaktım en çok..
Neler neler yazıcaktım..

Ama dondu kaldı tüm cümleler kalbimde..Buz tuttu..

Biz yavrularımızın minicik bi gülümsemesine methiyeler düzerken burda,her halden,her fenalıktan uzak,kendi tenhalığımızda..Küçücük hayatımızın dağdasında; çoğu kez mutlu,çoğu kez fındık kabuğunu doldurmayan dertlerimizle hüzünlenirken..
Büyük alışveriş merkezlerinde geçirdiğimiz onca saati,harcadığımız onca parayı,sessizce gömüldüğümüz hayatımızı anlatırken habire..

Orada;insanlar ölüyor!..
Minicik bebeklere süt,çaresiz aç ve hasta insanlara ilaç,gıda ve en çokta sevgi götürmeye çalışırken hemde..

Yazacak başka bişi var mı bilmiyorum..Söylenecek ?yazacak?anlatacak?

Ağlıyorum sadece...

16 Mayıs 2010 Pazar

mutluluk...

Bol gezmeli,koşuşturmalı ve yoğun geçen bi cumartesiden sonra eve geç vakit gelip gece çook geç yatışın ardından, sabah pencerenin önünde ki minik serçe sesleriyle ne zamandır uyumadığı kadar uzun ve güzel bir uykudan uyunan anne kuş,gözlerini mutlulukla açar,kahvaltı sofrasını hazırlamak için mutfağa gider.

Önce bebek kuşu doyurur:)karnı doyan,baba kuş tarafından altı alınıp tertemiz olan keyfi yerine gelen bebek kuş,dün annesinin ona aldığı -iç içe geçebilen aynı zamanda üstüste konduğunda kule olabilen- ama bu anlamları bebiş kuş tarafından henüz anlaşılamamış olan oyuncaklarıyla,onları birbirine vura vura,mutlu mutlu oynamaktadır..
Güzel ve uzun bi kahvaltının ardından günün planları yapılır,nerelere gidileceği konusunda hemfikir olunur.
Sonra Ahmet akay'ın 3 gün önce 15 aylık oluşu gelir aklımıza..Onu seyrederek,oyunlarına,büyüyüşüne hayret ederek sürer konuşmalar.Edilen sohbete, içilen demli çaylar eşlik eder her zaman ki gibi..
Anne kuş baba kuşa bakar,baba kuş anne kuşa gülümser..Gülerler..

Mutluluk;bulaşıcıdır..

Bi pazar günü bundan daha güzel başlıyabilir mi?


Yaz'dır erkenden geliveren..
Bahara doyamamışken,onca özlemişken hemde..
Davetsiz ama cüretkar bir misafir gibi ansızın bastıran..Camlardan,açık kapılardan evimize,odalarımıza,içimize dolan..

Sebepsiz bi mutluluk hali veren;sabahı,akşamüstlerini ve yaz akşamlarını bize bunca sevdiren Rabbe;Binler,milyonlar kez "Hamdolsun"dedirten..
İçten ve sessizce...


Koca haftanın sıkıntısını üzüntüsünü,içimin cam kırıklarını,sızılarını,yumuşacık bi merhem sürer gibi iyileştiren, onaran,saran sarmalayan "bu hafta sonundan" ve birlikte olmamızdan daha güzel bi şey olabilir mi?

13 Mayıs 2010 Perşembe

İlk ödülüm :)




Bu ödülü bana sevgili Günün akılda kalanlarıyollamış..

Çok teşekkür ederim,İlk ödülümün senden gelmesi beni ayrıca mutlu etti..

Bende bu güzel ödülü takip ettiğim,sevdiğim blog arkadaşlarıma gönderiyorum..


delikızınçenesi

sevecen

başıyazmalıkız

biravuçhayat

birmelekgeldi

biryaşımadahagirdim

annelili

pembemavi

çatıkatı

evraile

Lütfen sizlerde;

Bu ödülü 10 blogger'a gönderin.

Bu ödülle ilgili bir post yazın fotografı ve ödülü göndereni yazın.

Ödülü blogunuza koyun.

SEVGİLERİMLE..

9 Mayıs 2010 Pazar

Layık değildim,Layık gördüler..Annen oldum yavrum;Annen oldum!..

İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum.
Acı nedir
Tatlı nedir bilmezdin;
Dilin damağın
Ben oldum.
Elinin ermediği,
Dilinin dönmediği
Çağlarda yavrum!
Kolun kanadın
Ben oldum,
Dilin dudağın
Ben oldum.
Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini,
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini...
Tülün duvağın
Ben oldum!
Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana...
"Onun annesi" diyorlar...
Bu yeter sevgilim,
Bu yeter bana!
Bir dediğini iki
Etmeyeyim diye
Öyle çırpındım ki...
Ve seni öyle sevdim,
Sana o kadar ısındım ki...
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim.
Gün oldu kırdın...
İncinmedim...
İlk oyuncağın
Ben oldum yavrum,
Son oyuncağın
Ben oldum,
Layık değildim,
Layık gördüler;
Annen oldum yavrum,
ANNEN OLDUM...

Ne zaman okusam içim yanar,hele son bölümünde ki satırlar,daha da çok hüzne batırır gözlerimi..Şükrederim,uzun uzun..Anne oluşuma..Oğlumun başıma taktığı o taca..Sonra annem gelir aklıma..




ANNEME..


Anne olunca anlamadım kıymetini;sen benim kıymetlimsin zaten anneciğim!..
Uzundu günler..Geçmezdi..
Vakit kıyamete yaklaşmamışmıydı o zamanlar bu zaman ki kadar anne?
Yazdı,sıcaktı,çocuktum ben..Usumda kalmış; koca caminin önünde ki çeşmede ellerinden su içişim..Bir suya, bir sana bakardım,gözlerim kamaşırdı..
Bana aldığın simidin yarısıydın sen..
En onulmaz yaralarıma merhem,derdime derman,canıma candın/cansın..
Sordun ya bana geçen gün hatırlıyor musun diye"hani bisikletinle birlikte top sahasına giderdik,oynardın orada saatlerce"
Hatırlıyorum anne;kırmızı pabuçlarımıda,bisikletimin selesine koyduğum finger bisküvileride,kirazlı hasır şapkamıda..Hepsini hatırlıyorum senli günlerimin..Dün gibi hemde..
Okuldan eve geldiğimde sekenin altına sakladığın kurabiyeleri..
Ben seviyorum diye yaptığın yemekleri..
İlmek ilmek sevgiyle ördüğün kazakları..
Avucuma koyduğun paraları..
Pazardan aldığın turfanda domates,salatalıkları;seviyorum diye..
Aldığın kitapları,kırtasiyeye uğrayıp..
Daha neleri, neleri hatırlıyorum..
Sevgini en çok..Emeğini..
Annem..Yarın telefonda kutlayacağım yine anneler gününü..
Eskiden erkenden kalkar sana aldığım hediyeyi güzelleştirmek amacıyla nasılda süslerdim..
Çiçek toplardım çeşit çeşit..sen en çok hangi çiçeği severdin aralarında?unuttum..
En sevdiğin fıstıklı şekerlerden alırdım..
SONRA KOCAMAN ÖPEREK ANNELER GÜNÜNÜ KUTLARDIM..
Ne gerek var hediyeye,düşünmeniz yeter derdin her seferinde..
Bense,seni mutlu ettiğim için rüzgarlarla yarışırdım..
Kaç yıl geçti anneciğim;kaç yıl?üstünden..
Özledim seni annem..Özledim..Seni..

8 Mayıs 2010 Cumartesi

Hıdırellez




Ne zamandır fırsat bulup iki satır yazamadım..Not düşemedim kişisel tarihimin sayfalarına..
Aslında hıdırellez günü yazmak,ilk gençliğimin en güzel günlerinin ışığında yaşadığımız o güzel günleri anlatmaktı niyetim..



Nasıl güzeldir hıdrellez..

Nasıl bahar kokar insanın üstü başı,bahara bulaşır eli yüzü..

Rüzgara açıp sineni,fısıldarsın dualarını usulca bir derenin kenarında..

Öyküler çizersin suya,taşa,toprağa..

Toprağa yatıp uzanmaktır hıdrellez..

Akşamüstüdür vakit..Guruba yakın,için dolarbinbir neş'eyle..
Samimi bir bahardır elinden tutuveren..Koşar adım gidersin peşinden..

İçini ısıtan,ışıtan,yüzüne dokunan tılsımıdır güllerin,gülbahrilerin,sümbüllerin..
Kırlar;papatyalarla cümle çiçeklerle donanırken, sen her an her saniye her çiçekte yeniden açarsın..

İlk bahar DIR adı..ilk genç/liğin mevsimidir bu aynı zamanda..

Akarsın..Sınırsızca..

Doyamazsın ne akmaya,ne doymaya ne yaşamaya..

Artık bahardır adın..Gözlerin su/dur..Akarsudur..Yalın..

Akmaktır hıdırellez..Çağlamaktır..

Can olmaktır can'ı olduklarınla..

Anne elinden çıkma simit mayası ekmeğinin pişmesini beklemektir hıdırellez..
Koca bir sofranın etrafında halka olmaktır sevinçle..
Yemek/içmektir zahirde..
Ama en çok bir olmaktır,bir'in içinde..
Dostluktur en çok,
Hıdrellez..



11 senedir her sene hıdrellezde dolar gözlerim..Büyük şehirlerde her şeyin gerçek manasından uzakta yaşayan insanlarından biri olduğum için üzülür,eski günlere öykünür hüzünlenirim..

*Baharda,bayramda yüreğimi daha bi burkar oldu benim..

3 Mayıs 2010 Pazartesi

Anne :)

Aylardır duymayı hayal ettiğim o güzel,o muhteşem kelimeyle doldu evimiz;ANNE..ANNE..ANNE..

Nihayet ve çok şükür :)

Oğlum,bu hafta başından beri güzel gözlerini gözlerime dikip gülümseyerek ''anne''demeye başladı:)))

Hemde duyabileceğiniz her tonda..

Mutluyum..Çok hemde..

O kadar mutluyum ki her anne dediğinde içimde yüzlerce kuş aynı anda havalanıyor gökyüzüne doğru..

Heyecanlanıyorum..Kalbim çarpıyor..Delice :)Biliyorum ama durum bundan ibaret..

Büyüyor oğlum..

Her gün yeni bişiler öğreniyor,bazen şaşırtıyor bizi..Geçen gün reklamlarda gördüğüm ineklere bak Akay bunlar mööö möö demiştim,üzerinde çok durmadan,öğretmeye çalışmadan..Bu sabah biz belgesel seyrederken,amerikan sığırlarını görünce tv de,oyuncaklarıyla oynamayı bırakıp mooo mooo demeye başladı :)Kuzum benim :)Unutmamış demek ki..

Köpeklere hav hav demeyide öğrendi hemencik..Hadiii diyor bide :)) hadiii vakit kaç oldu geç kaldık edasıyla söylüyor bunu:)))O kadar tatlı ki o hali..

Bugün parkta yine kız mı erkek mi diye sormuşlar babasına :) Bu soru da değişmez bi ritüel oldu bizim için.Her gören kız zannediyor oğluşumu :) O kadar da erkek erkek giydiriyoruz ama nafile :)

Şu anda salonda ne kadar koltuk varsa hepsi duvara bakıyor..Odada oturacak yerimiz kalmadı,halının üzerindeyiz tüm gün..

Hatırlarsınız koltuğa çıkma maceramızı,anlatmıştım..
Aradan bi-iki gün geçinde unutmuştu o macerada kendiliğinden bitmişti ama cuma günü nolduysa yeniden başladı..

Hemde ne başlamak..Önünü alamadığımız bir hal aldı bu durum ve çareyi koltukları ters çevirmekte bulduk..
Aniden biri gelse taşınıyoruz sanır ev o kadar dandini bir durumda..
Gülüyorum artık bende bakıp bakıp..Napayım..

Geçen hafta sonu 23 nisan vesilesiyle 3 gün tatildi.Bizde tüm tatilimizi gezerek geçirdik.Pazar günü Göksu parkına gittik göl kenarında yürüyüş yaptık,ördekleri su tospalarını sevdik,oğlum yemyeşil çimlerde oyunlar oynadı,orada top oynayan çocukların arkalarına takıldı gool gool diye bağırarak kendini takıma dahil etti :)))

Kalabalığa karıştı,çimlerde yuvarlandı,İlk defa dondurma yedi ama hiç sevmedi tadını :)

Uzun haftasonumuzda göz açıp kapayıncaya kadar geçiverdi..
Tıpkı hayatımız gibi..


Bildiğim bişi var ki oğlumla birlikte bende yeniden öğreniyorum her şeyi..
Ezber bozuyorum..
Minik sevinçlerim,anlık hüzünlerime karışıyor..

Gözlerim doluyor onu seyrederken..

Minik adamım benim..Oğlum..Ömrüm..

Yeni..Taze..Sıcak..
Elleri gibi,gözleri,saçları gibi
güzel geliyor bana hayat..
İyi geliyor bana,O'nunla yaşamak..
Related Posts with Thumbnails
Powered By Blogger